W niemieckim prawie istnieje „upomnienie” z wezwaniem do zapłaty kary finansowej, określane jako „Abmahnung”. Czym jest owe upomnienie? Jest to nic innego jak kara finansowa na rzecz „pokrzywdzonego” za niedopełnienie przez sprzedawcę obowiązków wynikających z niemieckich regulacji. Kim jest „pokrzywdzony” w Niemieckim prawie? Może to być każdy konsument, ale też przedsiębiorca, który wykaże, że wypełniając wszystkie regulacje stał się pokrzywdzony, ponieważ przedsiębiorca, który ich nie wypełnił zyskał przewagę konkurencyjną (np. nie inwestując w odpowiednie dokumenty, certyfikaty, pozwolenia etc. Niejednokrotnie Abmahnung wysyła konkurencja, która potrafi wykorzystać obowiązujące prawo, aby zyskać dodatkowe środki pieniężne.
Najczęstszymi przyczynami otrzymania „ Abmahnung” są:
– brak regulaminu sprzedaży
– brak lub nieprawidłowe zasady polityki zwrotów
– brak formularza odstąpienia od umowy
– brak informacji o przetwarzaniu danych osobowych klientów
– brak aktywnego linku do unijnej platformy rozstrzygania sporów
– brak informacji o tym czy podatek VAT jest już uwzględniony w cenie
– brak informacji cenowej dla produktów oferowanych według wagi, powierzchni, objętości albo długości na aukcjach eBay
– brak rejestracji w systemie odzysku odpadów LUCID zgodnie z ustawą VerpackG
Lista przewinień jest znacznie dłuższa, a kara finansowa jest uzależniona w dużej mierze od tego jak istotne jest to uchybienie. Upomnienia zaczynają się od 500 euro, ale mogą być dużo wyższe.. Do każdego upomnienia jest dołączony dokument, mówiący o zaniechaniu nieuczciwych praktyk pod rygorem kolejnej tym razem znacznie wyższej kary finansowej, który przedsiębiorca wzywany do zapłaty ma podpisać. Termin na uregulowanie należności z reguły jest bardzo krótki 7-14 dni. Jeśli w tym terminie pokrzywdzony nie otrzyma należnej mu sumy, sprawa jest kierowana do niemieckiego sądu. Koszty wzrastają wówczas ze względu np.na koszty sądowe, prawników oraz odszkodowanie. Niestety takie działania są uzasadnione i w pełni zgodne z niemieckim prawem, do którego polski przedsiębiorca musi się stosować, jeśli chce sprzedawać swoje produkty na rynku niemieckim.